میکا

میکا به شیشه ی مسکوی معروف است. موسکویت (سیلیکات هیدراته پتاسیم آلومینیوم )عمومی ترین نوع میکا است. از ساختمان ایده آل تالک و پیروفیلیت، در محیط هایی که دارای یون های آلومینیوم˓، پتاسیم، سدیم یا کلسیم بوده اند، اشتقاق یافته اند بدین ترتیب که به جای یک چهارم سیلیس تترائدری، آلومینیوم آمده است و پتاسیم بین ورقه ها اضافه شده است تا خنثی بودن الکتریکی را حفظ کند. پیوند میان ورقه ها ی موسکویت ضعیف تر از پیوندهای داخلی آن هاست و این از رخ یک جهتی آن معلوم می شود˓ ولی قوی تر از پیوند پیروفیلیت است وباعث می شود که مسکویت چرب احساس نشود. مسکویت به صورت کانی آذرین اولیه در گرانیت ها و در سنگ های پرسیلیس و در عده ی زیادی از سنگ های دگرگونی تشکیل می شود و نیز یکی از اجزای عمده ی شیست های رسوبی است.

در سیستم مونوکلینیک به صورت بلورهای تخت˓ غالبا هگزاگونال کاذب متبلور می شود˓ به صورت ورقه های ضخیم در سنگ های آذرین پراکنده است و به صورت نوار در شیست و گنیس است و همچنین به صورت خاک رس در سنگ های رسوبی وجود دارد. رخ یک جهتی کامل دارد و به صورت ورقه هایی که لبه های ناهموار دارد جدا می گردد ولی کشسان و محکم است. بی رنگ، خاکستری˓ سبز کم رنگ، قهوه ای، زرد، میخکی یا بنفش است. خط اثر آن سفید است. جلای شیشه ای یا مرواریدی دارد. از کدر تا نیمه شفاف متغیر است وقتی به صورت ورقه های نازک باشد شفاف است. دارای سختی 2تا3 موس و وزن مخصوص 2.7 تا 3.1 می باشد.

درکارهای الکتریکی به عنوان ورقه عایق درابزار الکتریکی،شمع هواپیما، درساختمان اتو، لنت ترمز و…به کار می رود.